Tema i nije važna kad upoznaš formu, jezik se odveže, raspusti, i preliva po
belini papira, beskrajnom platnu ispunjenom značenjima koja su uvertira za stvaranje
slika u našim glavama.
Teme mi ponekad i nisu potrebne, kao unapred zamišljeno, racionalno
utvrđeno pravilo. Podsvesni impulsi, kojima se dok stvaram prepuštam žudeći
radost, diktiraju teme.
Jezik iz nesvesnog preliva se u svesno i napisano lagano smiruje se, cedi,
želi da presahne, jedan orgazmički trenutak završava se, a telo i duša traže
predah i odmor.
Tema i jezik su samo sredstvo za stvaranje i otvaranje, uspavanog leksičkog
energetskog naboja koji kroz pisanje prosto prokulja i prošiklja, i prospe se,
kao mnoštvo sličica koje plene, osvajaju belinu papira i prazninu čitaočevih
duša.
Radovan Vlahović
iz knjige „Nenajavljeno kao smrt: Facebook beleške I“
