Osuđeni na samoću, kažnjeni za posebnosti, pretrčavamo milje popločane užarenim
ugljevljem kovačkih vatri i pre izricanja presude raščinjavamo se u mučnini korespodencije
sa nemogućim.
Pratimo grimase na licima sudija, čujemo besprizorno klicanje gomile i vapaj
svedoka što zagubljeni u vremenu i prostoru bauljaju po jednom te istom začaranom
krugu.
Radovan Vlahović
iz knjige „Nenajavljeno kao smrt: Facebook beleške I“
