Multimedijalna
promocija romana
„Varvarogenije”
Radovana Vlahovića
(u
izdanju Banatskog kulturnog centra)
održaće
se u petak 20. februara 2015. godine
od 20 časova
u Kulturnom
centru Nea Pangea u Beogradu (Crnogorska 8)
U okviru
programa biće priređene video-projekcije
crteža Miodraga Nadlačkog i Silvije Vlahović
koji su nastali inspirisani romanom „Varvarogenije”,
autor će govori odlomke iz romana, a Senka Vlahović Filipov će čitati izvode iz
tekstova o romanu „Varvarogenije” Marija Tenackov, Salamona Jazbeca, Đorđa
Kuburića, Perica Milutina i Nikole Kitanovića. Moderator: Ljubica Filipović.
Izvod
iz recenzije Salamona Jazbeca, književnika iz Zagreba
Balkanski književnik Radovan Vlahović daje
nam jedan odgovor 2012. godine, baš kao što nam je balkanski književnik
Ljubomir Micić davao svoj 1921. godine, još u ono doba kad se vodopadima suza
ispirala krv s tla klaonice Prvoga svjetskog rata.
Ima tako knjiga koje su više od knjige – te
su rijetke! Ima knjiga koje su put – te su najrjeđe!!! Zazen-sesija s Varvarogenijem (kao
dijamantnim ogledalom koje su ruke antverpenskih umjetničkih zanatlija
izbrusile u osobito kompleksnu strukturu) – prost je i prirodan, a opet krajnje
složen odraz u bolnoživom trodimenzionalnom zrcalu. U tom je psihosomatskom
ogledalu sve odraženo nekako ljepše, bolje, sjajnije, blještavije, finije,
potpunije, savršenije. Odraz tog premudrog ogledala, koje na način grube bajke
drsko kazuje tko je najveći mangup na svijetu, put je do nas kakvima bismo
mogli biti da se samo osmjelimo Biti.
Barbarogenije nije srpski ni hrvatski. Isto
tako, niti Varvarogenije nije srpski ni hrvatski. Ali jest balkanski.
Varvarogenije nije nacionalan, on nema naroda
i države, i to je njegova prednost, jer „iščupan iz korena mogao se prepustiti
bilo kom vetru“.
Vrijeme je da se Europa ponovno suoči s
Barbarogenijem, kojeg mi – s Radovanom – nazivamo Varvarogenijem.
Izvod iz recenzije Nikole Kitanovića,
književnika iz Novog Sada
Vlahovićevo delo Varvarogenije odlično komunicira sa književno-duhovnim
putevima poezije Micića, Despotova, Tucića... Sa poezijom! Sa poezijom srpske
avangarde, ali i sa simbolizmom, nadrealizmom i ekspresionizmom. Dakako, kroz
ovo delo teče gotovo opipljiva duhovna komunikacija sa filozofijom, osobito sa
filozofijom Ničea, Sartra i Siorana.
U svakom slučaju, pred čitaocem je jedno
izvanredno delo, delo kakvo do sada nije čitao na srpskom jeziku, delo koje
beži svakom određenju, delo kojeg je moguće čitati kao roman, ali i istovremeno
i kao lirsku poeziju. Naravno, svaki čitaoc ima priliku da doživi svoje
iskustvo Vlahovićevog Varvarogenija. Da je srpska književna kritika bar malo
dinamičnija, verujem da bi oko ove knjige bilo dosta zanimljivih polemika i veoma
zanimljivih viđenja.
Varvarogenije jeste veoma
značajno književno delo, remek delo Radovana Vlahovića. Zahvaljujući tome,
čitaocu se savetuje strpljenje, jer pred nama je knjiga koja se čita celog
života – ona postaje deo naše unutrašnje kulture, deo našeg bića i deo naše
civilizacijske prosvetljenosti.
Izvod iz recenzije Đorđa Kuburića,
književnika iz Subotice
Kroz stotinak ciklično organizovanih
fragmenata meandrira kontraverzni lik Varvarogenija. Varvarogenije
je osobeni paraknjiževni junak – razbarušen, lucidan, mistično metafizičan.
Ambivalentan. Slojevit. Konfuzan. Trpeljiv i dinamičan. Okružen mnoštvom, a opet
sam.
Izvod iz recenzije Perice Milutina, književnika
iz Novog Sada
Varvarogenije je svet zdravog duha, ubačen u
haos čovekovog posrnuća. Na atlasu razapetog uma gradi kartografiju
ekvivalentne projekcije koja eleminiše sve deformacije. Neviđene putanje od
krvi, svega što leti, puže, gamiže, veže za postojanje, sudbinu ostrašćene vere
u energiju vedrine, mira i ljubavi. Varvarogenije je kosmičko jezgro koje
odašilje snagu, nadahnuće, moć i vrednosti koje emituje celoj vaseljeni i time
je održava u skladu.
