Nova Serbija i Slavjanoserbija
Kao graničarska područija postojala su nešto više od decenije. Manifestom carice Katarine 1762. godine i ukazom ruske vlade 1764. godine ukinute su Nova Serbija i Slavjanoserbija i uključene u sastav novih gubernija. Razlog se našao u tome, što su, prodiranjem Rusije prema jugu, prema Azovskom i Crnom moru, srpska graničarska područija postala izlišna kao što se dve decenije ranije desilo sa graničarskim područijem u Habzburškom carstvu.
Ruskom carstvu Srbi su u vreme postojanja granica, a i po njihovom ukidanju, dobro poslužili u ratovima koji su na raznim stranama vođeni u drugoj polovini XVIII veka.
Vesti o ovim Srbima koji su se iselili za Rusiju pedesetih godina XVIII veka bilo je i vek kasnije. Tako se pominju Horvati, Ševići, Preradovići, Stratimirovići, Duke, Hadžići, Stepanovi,
Radivijevići i drugi. Međutim odsečeni od sopstvene matice, u pravoslavnoj i slovenskoj sredini, Srbi su se ubrzo pretopili u Ruse. Tako je vek i po posle doseljavanja ostalo samo oko hiljadu Srba u ovom područiju Ukrajine. Međutim kada je popis stanovništva Rusije vršen 1900. godine, nije nađen, serbski, NIKO!
Od mnoštva tog srpskog naroda, mnogi su došli do velikih zvanja: Tekelija je postao feldmaršal na Kavkazu. Simeon Nerandžić - Zorić postao je general i ljubavnik carice. Carica je zapisala da nije mogla da se načudi kako se plemenitost i dobrota našla u srcu jednog vojnika, a to je bio njen „krasavec’’ Sima. Generali su bili Ivan Georgijevič, Ranko Preradovič, a Ivan Podgoričanin postao je grof. General-majori bili su Ivan Hristiforović, Simeon Čarnojević, David Gavrilovič - Narandžić.
Pajdak iz Melenaca postao je admiral ruske carske flote i gubernator. Njegov drug i sunarodnik Sima Naški u Bačkoj kršten kao Naod, a Rusiji poznat imenom Simeon Neriškin, postao je general-baron i komandujući druge armije na Kavkazu.
Ruskom carstvu Srbi su u vreme postojanja granica, a i po njihovom ukidanju, dobro poslužili u ratovima koji su na raznim stranama vođeni u drugoj polovini XVIII veka.
Vesti o ovim Srbima koji su se iselili za Rusiju pedesetih godina XVIII veka bilo je i vek kasnije. Tako se pominju Horvati, Ševići, Preradovići, Stratimirovići, Duke, Hadžići, Stepanovi,
Radivijevići i drugi. Međutim odsečeni od sopstvene matice, u pravoslavnoj i slovenskoj sredini, Srbi su se ubrzo pretopili u Ruse. Tako je vek i po posle doseljavanja ostalo samo oko hiljadu Srba u ovom područiju Ukrajine. Međutim kada je popis stanovništva Rusije vršen 1900. godine, nije nađen, serbski, NIKO!
Od mnoštva tog srpskog naroda, mnogi su došli do velikih zvanja: Tekelija je postao feldmaršal na Kavkazu. Simeon Nerandžić - Zorić postao je general i ljubavnik carice. Carica je zapisala da nije mogla da se načudi kako se plemenitost i dobrota našla u srcu jednog vojnika, a to je bio njen „krasavec’’ Sima. Generali su bili Ivan Georgijevič, Ranko Preradovič, a Ivan Podgoričanin postao je grof. General-majori bili su Ivan Hristiforović, Simeon Čarnojević, David Gavrilovič - Narandžić.
Pajdak iz Melenaca postao je admiral ruske carske flote i gubernator. Njegov drug i sunarodnik Sima Naški u Bačkoj kršten kao Naod, a Rusiji poznat imenom Simeon Neriškin, postao je general-baron i komandujući druge armije na Kavkazu.
