Prilog sa sajta RAVNOPLOV o čuvenom Bačvaninu Simeonu Zoriću (1743-1799), rođenom u Šajkaškoj, u Čurugu, u srpskoj graničarskoj porodici Nerandžić, koga je posinio njegov rođak, žabaljski kapetan Maksim Zorić, sa kojim se, još kao dečak, 1754. g. preselio u Rusiju. Zorić je ubrzo postao ruski husarski oficir, poznat po hrabrosti (više puta je ranjavan u ratovima s Prusima i Turcima), te je 1777. g. predstavljen carici Katarini, čiji je ljubavnik potom postao. Carica nije odolela stasitom, lepom, a odanom i hrabrom oficiru, i zasula ga je darovima, pa je Zorić, za godinu dana koliko je bio ljubavnik Katarine II, dobijao od nje ogromna imanja, velike sume novca i brojne dragocenosti (kasnije je Katarina II rekla da od svih njenih ljubavnika jedino Zoriću nikad nisu bili potrebni afrodizijaci), a bio je unapređen i u čin general-majora. Staranjem najuticajnijeg ruskog kneza Potemkina, Zorić je početkom leta 1778. g. udaljen iz caričinog okruženja, te se preselio na svoje veliko imanje u Šklovu (danas u Belorusiji), gde je raskošno, pa i razuzdano, živeo do smrti 1799. godine. Bio je i mecena Dositeja Obradovića, koji mu je posvetio svoju knjigu "Sovjeti zdravago razuma". Više u prilogu koji sledi (na slici: portret Simeona Zorića).
